czwartek, 30 czerwca 2011

krótko i treściwie

Dziś zdjęć nie będzie.

Moje dokonania w ostatnim czasie:
- wywerkowane 6 kopyt
- przejechane ponad 300 km (w tym ciągiem 240km)
- doprowadzenie Prezesa do histerycznego płaczu z powodu porannego wstawania
- doprowadzenie szefów do rwania włosów z głowy (z powodu braku wymiernych efektów mojej pracy).

Pozdrowienia dla czytaczy :)

piątek, 24 czerwca 2011

Bagno 2011

Tytuł prawie jak Euro 2012 ;)
No właśnie obiecywano na Euro sieć dróg. I co? I zdechło!
Zdenerwowałam się, bo mieli nam zbudować obok bagna ekspresówkę do Warszawy. Zbudować mieli w 2012, potem 2013, a teraz się mówi o 2020.
Mieli zbudować też obwodnicę autostradową Warszawy, krzyżującą się z ekspresówką, z nowym mostem... prognoza - na następne euro. Albo na świętego Bigdy.
Tylko siąść i płakać.
Na dzień dzisiejszy dojazd do centrum w godzinach porannych szczytów zajmuje około 2,5 godziny.
A bagno rośnie radośnie. Zanim się wybudujemy, to brzozy zostaną pomnikami przyrody

Fotka z przodu.


Fotka brzózek z naszego lasku.


I na koniec rodzynek na torcie. Czyli z innej beczki. Bu po kolacji. A raczej brzuch Bu po kolacji.

poniedziałek, 20 czerwca 2011

Bu - bańkowicz

Bu się nauczył sam robić bańki mydlane. Jestem z niego bardzo dumna!
Bańkowy filmik

i zdjęcia:





piątek, 17 czerwca 2011

Dzień HAE - fotorelacja

Oto fotorelacja z niedzieli.

Mi mogła się pobawić z konikami i z ludziami. Mi się cieszy jak mysz do sera:)


Potem przytuptał przystojniak i zaczął się przytulać.


Potem były czułości


Aż BU poczuł się zazdrosny. I przedarłszy się przez zasieki przylazł do mamy.


A potem byliśmy we trójkę we własnym świecie...


środa, 15 czerwca 2011

Dryf w stronę pingwiniarstwa

Rozwiązała mi się rekreacja w stajni na S. Znaczy miała się rozwiązać, ale okazało się że się nie rozwiązuje rekreacja, tylko dziękują mojej instruktorce za współpracę. Instruktorka zabrała ze sobą konia szkółkowego a ja poczłapałam za nimi. Do instruktorki dołączona jest druga instruktorka, która z kolei ma swoje konie całkiem w innym miejscu niż pierwsza instruktorka. I ta druga instruktorka jest mocno związana z ujeżdżeniem. A i sama stajnia jest z tych burżujskich. Mi – pingwinem. Koń by się uśmiał.

Mam dwie osoby uczące.

No dobra. Przyszłam dziś na lekcje do instruktorki nr 2. Dowiedziałam się ciekawych rzeczy. Porównanie jazdy do jogi, do mnie trafiło. I że wyginam nadgarstki – też. Natomiast cała reszta już nie bardzo do mnie dotarła. Znów mam poczucie że nic nie umiem. A nie, już nie jestem paralitykiem, stałam się mumią osuwisto-zwrotną ;)

W każdym razie dmucham piłkę porodową i ćwiczę dosiad (poród już ćwiczyłam i więcej nie zamierzam).

Ćwiczenie dla jeźdźca.
Siadasz na piłce jak na koniu, stopy opierasz na podłodze, starasz się siedząc przesunąć piłkę w bok. Ruch ma być ciągły. Ramiona podążają za ruchem piłki.

Uciekłam z forum...aaaaaaaaaaaaaa!!!

No i wzięłam i trzasnęłam dzienniczkowymi drzwiami. Na Jedynym-i-Słusznym-Forum ;) Cóż dusza we mnie kozacka!
Wzięłam się znów na poważnie za dukanie, bo ileż można trwać w stałej wadze, a raczej stałej nadwadze. Dzisiaj waga jeszcze 66. Ale liczę że w przyszłym tygodniu pokaże się dumna 65 :)

Jeśli ktoś z Jedynego-i-Słusznego-Forum tutaj zajrzał, to witam w moich skromnych progach!

wtorek, 14 czerwca 2011

Kurczacza wyprawa prt.2

Jak wytresować kurczaka? Sprawa niełatwa. Kurczak ze swej natury nie jest zwierzęciem o dużej potrzebie nawiązywania relacji z ludźmi. Aby cokolwiek z kurczakiem załatwić musimy mu znaleźć odpowiednią motywację do współpracy. (Dygresja - właściwie z kurami to jak z ludźmi, tylko że my się bardziej ukrywamy z intencjami i nasze motywacje są o wiele bardziej skomplikowane. Chociaż jest kilka podstawowych, zwykle są to: jedzenie, sex, interakcje… No ale wróćmy do drobiu.)

Aby cokolwiek zrobić musza być spełnione podstawowe warunki.

Kurczaka motywujemy żarciem. I to jest super sprawa. Bo w prawdzie my, z punktu widzenia kurczaka, nie jesteśmy mocno istotni (chyba, że go chcemy zjeść), to zdobywanie żarcia jest ważnym elementem codziennej kurczaczej egzystencji .

Drób nie powinien się bać. Nie można zatem naszego zwierzątka do niczego zmuszać siłą. Efekt jaki uzyskamy to będzie najprawdopodobniej artystycznie rozsmarowane po stole guano. Kurczaka uczymy tylko i wyłącznie nagradzając za konkretnie wykonaną czynność, np. kroczek w prawo.

My, ludziowie, musimy wykazać się sprytem, refleksem, umiejętnością planowania oraz, co ważne umiejętnością dostosowywania planów do sytuacji. I najważniejsze – umiejętnością przewidywania. Nauczenie kurczaka wskakiwania na naszą głowę jest proste, ale może skończyć się w skrajnym przypadku stratą naszego oka… A teraz wyobraź sobie, że nauczysz słodkiego cielaczka wskakiwać sobie na ramiona. A za rok, mały kochany tonowy byczek, malowniczo rozsmaruje twoje szczątki na podłożu.

No dobrze. Mamy szkoleniowca, szkolonego (i nie jest to takie oczywiste kto jest kim), motywację, refleks, spryt i zwinność. I przystępujemy do działania…

poniedziałek, 13 czerwca 2011

Kurczacza wyprawa prt.1

Parę miesięcy temu, natchniona filmem uciekające kurczaki, postanowiłam zapisać się na warsztaty klikerowe „najpierw wytresuj kurczaka”.
Natchnienie spłynęło, ale nie zdrowy rozsądek. "Najpierw wytresuj kurczaka" odbyły się w całkiem sporej odległości od Wielkiej Defekacji Betonostwora (czytaj – stolicy). No nic. Słowo się rzekło – pieniążki na koncie. Zabrałam się z Sylwią i pojechałyśmy w siną dal.

W jedną stronę opracowałam bardzo malownicza trasę, omijającą korki na krajowej, aktualnie remontowanej ósemce. Trasa poza malowniczością, odznaczała się też inną cechą, był dłuższa od standardowej o prawie 150 km. Sylwia się trochę wściekła.

Cóż, chciałam sprawdzić alternatywne połączenie drogowe z Wrockiem. Dwa pozostałe już znałam. No więc sprawdziłam i czuję błogi spokój duszy, bo już wiem, że się nie opłaca tamtędy jechać.

Dojechałyśmy na miejsce ciutkę spóźnione. Jakieś półtorej godziny. Ale byłyśmy w takim stanie (a szczególnie dzielna kierowniczka Sylwia, która po przekroczeniu magicznej bariery 600 nieco oklapła) shitleryzowania, że marzyłyśmy jeno o tym żeby podłoga się nie ruszała.

Grupa okazała się bardzo sympatyczna i na szczęście wybaczająca. Po wstępie merytorycznym zasnęłam snem sprawiedliwego (spałam fajnie, bo na górze piętrowego łóżka).



A o samym kursie – później. Muszę się ogarnąć z tematami wszystkimi. Bo w międzyczasie zaczęłam znowu strugać ( tym razem obce kopyta). Pojechałam też na spotkanie HAE.

„HORSE ASSISTED EDUCATION to metoda pracy z końmi, której celem jest szeroko rozumiany rozwój osoby. Jej samoświadomości, umiejętności psychologicznych i społecznych oraz pomoc w zmianie do której dąży. Istotą tej metody jest stworzenie przestrzeni, w której możemy doświadczyć siebie w relacji z koniem. W przestrzeni tej intensywnie doświadczamy swojego świata wewnętrznego (doznań płynących z ciała, emocji, myśli, skłonności do interpretowania tego co widzimy i czujemy w określony sposób). Znajdujemy się w sytuacji, w której kontaktujemy się z przedstawicielem innego gatunku, który obdarza nas uwagą i naturalnie odpowiada na naszą obecność i zachowania. Konie tworzą dla nas coś w rodzaju sceny, na której się uczymy. Na której spotyka się to co subiektywne i obiektywne, to co wewnętrzne i zewnętrzne, na której możemy obserwować jak fantazja czy myśl staje się faktem i jak fakt, tworzy fantazję. Mamy możliwość uczenia się poprzez bezpośrednie uczestniczenie w relacji. Nie ma tu drogowskazów, sprawdzonych przepisów i technik postępowania. Każdy krok wynika z przejęcia odpowiedzialności, odwagi i podjęcia decyzji. Uczenie się jest wielopoziomowe, angażuje całą osobę i przebiega w realnej sytuacji. Zachowania konia są autentyczne a tym samym jest to prawdziwa relacja, prawdziwa komunikacja i prawdziwe przywództwo. Takie doświadczenie jest inne niż w trakcie odgrywania scenek człowiek-człowiek. Ćwiczenia z końmi, z których składają się szkolenia Horse Assisted Education pozwalają na odkrywanie różnych sposobów nawiązywania relacji i ujrzenie siebie jako osoby aktywnie tworzącej otaczającą rzeczywistość.
Horse Assisted Education to więcej niż szkolenie umiejętności. Obecność koni i związany z tym poziom świadomości, percepcji i wrażliwości powoduje, że rozwijany obszar integrowany jest na poziomie jednostki, grupy, społeczności i świata. Horse Assisted Education w praktyce umożliwia to o czym teoretyczne mówię nurty integralne. Wielowymiarowy rozwój wybranego obszaru uwzględniając wszystkie istotne perspektywy i nie pomijając żadnej z nich.”